روماتیسم مفصلی(آرتریت روماتوئید) یک بیماری خودایمنی و التهابی است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلولهای سالم حمله کرده و باعث التهاب(تورم دردناک) میشود. این بیماری فقط مفاصل را درگیر نمیکند بلکه ارگانهای دیگر بدن مثل عضلهها و استخوانها و تاندونها و ارگانهای داخلی بدن را نیز مورد حمله قرار میدهد.
روماتیسم مفصلی(آرتریت روماتوئید)
آرتریتروماتوئید اختلال التهابی است که بصورت مزمن بیشتر مفاصل را درگیر میکند. در بعضی از افراد، این بیماری میتواند به طیف وسیعی از سیستمهای بدن از جمله پوست، چشم ها، ریه، قلب و رگهای خونی آسیب برساند.
آرتریتروماتوئید وقتی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن فرد به اشتباه به بافتهای بدن خود حمله کند.
این بیماری روی مخاط مفاصل بیمار تأثیر میگذارد، ورم دردناکی ایجاد میکند که در نهایت منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل میشود.
التهاب و تورم همراه با آرتریتروماتوئید همان چیزی است که میتواند به سایر قسمتهای بدن نیز آسیب برساند و آرتریتروماتوئید شدید میتواند باعث ناتوانیهای جسمی شود.
علائم روماتیسم مفصلی(آرتریت روماتوئید)
- مفاصل نرم و متورم.
- سفتی مفصل که معمولاً صبحها و بعد از مدتی کم تحرکی پیش میآید.
- خستگی، تب و از دست دادن اشتها.
- در ابتدا مفاصل کوچکتر را تحت تأثیر قرار میدهد به ویژه مفاصل انگشتان دست و مفاصل انگشتان پا.
- با پیشرفت این بیماری، علائم اغلب به مچ دست، زانو، مچ پا، آرنج، پهلو و شانه گسترش پیدا میکند. در بیشتر موارد، علائم در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن شما وجود دارد.
- میتواند بسیاری از ساختارهای بدن را تحت تأثیر قرار دهد( پوست، چشم ها، ریه ها، قلب، کلیهها، غددبزاقی، بافت عصبی، مغز استخوان و رگهای خونی).
- علائم و نشانهها از نظر شدت ممکن است متفاوت باشد و حتی ممکن است گذرا باشد و مجدد بروز کند. با گذشت زمان، آرتریتروماتوئید میتواند باعث تغییر شکل مفاصل و جابجایی آنها شود.
علت ابتلا به آرتریت روماتوئید
بیماری وقتی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن فرد به پوشینه مفصلی که مفاصل را احاطه کردهاند حمله کند. التهاب سینوویوم را ضخیم میکند، که در نهایت باعث از بین رفتن غضروف و استخوان مفصل میشود. تاندون ها و رباط هایی که مفصل را به هم نزدیک میکنند سست و کشیده میشوند. به مرور مفصل شکل، تراز و تعادل خود را از دست میدهد. بااینکه ژن باعث آرتریت روماتوئید نمیشود، اما میتواند نسبت به عوامل محیطی مانند عفونت با برخی ویروسها و باکتریها که ممکن است باعث بیماری شوند، مستعدتر کنند.
عوامل خطرساز ابتلا به آرتریت روماتوئید
عواملی که می توانند خطر ابتلا را افزایش دهند عبارتند از:
- جنسیت: احتمال اینکه زنان به آرتریتروماتوئید مبتلا شوند بیشتر از مردان است.
- سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده به آرتریتروماتوئید مبتلا باشد، احتمال خطر ابتلا به این بیماری افزایش مییابد.
- سیگار: سیگار کشیدن مسلماً خطر ابتلا به آرتریتروماتوئید را افزایش میدهد، به خصوص اگر فرد دارای استعداد ژنتیکی برای مبتلا شدن به این بیماری را داشته باشد.
- مواجهه با محیط زیست: اگرچه درک درستی از آن وجود ندارد، اما تماس با برخی از مواد مانند آزبست یا سیلیس ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.
- چاقی: تحقیقات نشان داده افراد دارای اضافه وزن(به ویژه زنان 55 سال به بالا) بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریتروماتوئید هستند.
عوارض بیماری آرتریت روماتوئید
آرتریت روماتوئید میتواند خطر ابتلا به بیماری های زیر را افزایش دهد:
- پوکی استخوان: داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده میشود، میتواند خطر پوکی استخوان را افزایش دهد.
- گرههای روماتوئید: برآمدگیهای سفت روی بافت معمولا در اطراف نقاط فشار مانند آرنج تشکیل میشوند. گرهها میتوانند در هر نقطه از بدن، از جمله ریهها، تشکیل شوند.
- خشکی چشم و دهان: افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، بیشتر دچار سندرم شوگرن میشوند، اختلالی که میزان رطوبت چشم و دهان شما را کاهش میدهد.
- عدم تناسب اندام و کنترل وزن: نسبت چربی اغلب در افرادی که به آرتریتروماتوئید مبتلا هستند، حتی در افرادی که دارای شاخص توده بدنی طبیعی هستند، بیشتر است.
- سندرم تونل کارپ: اگر بیماری مچ دست را تحت تأثیر قرار دهد، التهاب میتواند عصبی که دست و انگشتان فرد را تحت فشار قرار میدهد را فشرده کند.
- مشکلات قلبی: آرتریتروماتوئید میتواند خطر تصلب و انسداد عروق و همچنین التهاب کیسه ای که قلب شما را محاصره کرده است، افزایش دهد.
- بیماری ریه: در افراد مبتلا خطر التهاب و اسکار در بافتهای ریه را افزایش میدهد که میتواند منجر به تنگی نفس پیشرونده شود.
- لنفوم: آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به لنفوم، گروهی از سرطانهای خون را که در سیستم لنفاوی ایجاد میشوند، افزایش میدهد.