Lungs یا همان ریه ها سیستم تنفسی بدن را تشکیل میدهند، هر موجوده زنده برای زیستن و زندگی کردن و عملکرد صحیح سلول های بدنش، نیاز به اکسیژن دارد.
نتیجه واکنش های درون سلولی، ایجاد گاز دی اکسید کربن است که برای بدن مضر و باید دفع شود.
ریه‌ها به گونه ایی طراحی شده اند که موجب تبادل این گاز ها در هنگام دم و بازدم می شوند.
همانطور که می دانیم ریه‌ها در قفسه سینه، در پشت دنده ها و در دو طرف قلب قرار دارند، مخروطی شکل هستند و انتهای آن در قسمت پایین که دیافراگم قرار دارد، به آن متصل می شوند.
نکته جالبی که در آناتومی ریه‌ها وجود دارد این است که، ریه‌ها به صورت جفت در بدن قرار دارند اما از نظر اندازه و شکل با هم یکی نیستند.
برای مثال ریه سمت راست از سه لوب و ریه سمت چپ از دو لوب تشکیل شده است.
در ریه سمت چپ یک تو رفتگی وجود دارد که محل قرارگیری قلب است و به آن شکاف قلبی می گویند.
ریه راست برای اینکه بتواند فضای کافی برای قرار گیری کبد را ایجاد کند، نسبت به ریه چپ از نظر اندازه کوتاه تر است.
ریه‌ها از قسمت انتهای نای شروع می شوند. نای نوعی لوله است که هوا را به داخل و خارج ریه‌ها هدایت می کند، همچنین هر ریه دارای نایژه و لوله ایی به نام برونش است.
در ادامه نای، یک ساختار Y وارونه خواهیم داشت که برونش ها را در قفسه سینه ایجاد می کند و درخت برونشی نام دارد.
کیسه های هوایی
در قسمت بعدی معرفی ریه‌ها باید به کیسه های هوایی یا Small Air Sacs اشاره کنیم. کیسه های هوایی در پایین ترین نقطه ریه قرار دارند و اکسیژن در نهایت بعد از عبور از مجاری تنفسی و درخت برونشی به کیسه های هوایی می رسند. این کیسه های بسیار کوچک فقط با میکروسکوپ قابل رویت هستند، هریک درون یک توری از جنس مویرگ پیچیده شده اند. درون بدن هر انسان حدود ۷۰۰ میلیون کیسه هوایی وجود دارد.
کیسه های هوایی حاوی منبع جدیدی از اکسیژن هستند که فرد آن را تنفس کرده. این اکسیژن پس از عبور از غشا کیسه های هوایی مویرگی وارد جریان خون می شود. در این هنگام دی اکسید های موجود که از سلولهای بدن در خون جمع آوری شده اند، وارد کیسه های هوایی می شوند. دی اکسید ها به هنگام بازدم به محیط بیرون وارد می شوند و مبادله گازی اتفاق می افتد. به عبارت ساده تر، هنگام ورود اکسیژن، دی اکسید کربن از ریه‌ها خارج می شود.
سلول های ویژه ایی در کیسه هوایی قرار دارند که ترکیبی را تولید میکنند به نام سورفاکتانت، این ترکیب تشکیل شده از لیپیدها، پروتئین ها و کربوهیدرات ها.
تست ریه
برای اینکه مطلع بشویم آیا ریه‌هایمان سالم هستند یا خیر میتوان توسط یک سری آزمایش، عملکرد ریه خود را بررسی کرد.
مثلا میگویند :
چه مقدار ریه شما میتواند هوا را درون خود نگهدارد؟
چه مقدار ریه‌ها اکسیژن را به جریان خون شما منتقل می کنند؟
همچنین آزمایشات دیگری هم هستند که هر کدام مخصوص به تست کردن عملکرد های متفاوت ریه است.
آزمایش اسپیرومتری
متداول ترین تست عملکرد ریه است که میزان هوای داخل و خارج ریه را مشخص می کند.
تست حجم ریه: میزان هوایی که می توانیم در ریه داشته باشیم و میزان هوای باقی مانده بعد از باز دم را اندازه گیری کنیم.
آزمایش انتشار گاز
حرکت اکسیژن و سایر گاز ها از ریه به جریان خون را اندازه گیری می کند.
تست استرس ورزش
چگونگی تاثیر ورزش بر عملکرد ریه را بررسی می کند.
تست در منزل
برای انجام تست ریه در منزل، میتوان با حبس کردن نفس های خود به مدت ۳۰ الی ۴۰ ثانیه از میزان سالم بودن آن مطلع شد.
همچنین انجام برخی فعالیت ها مثل:
- کشش عضلات باسن
- خاموش کردن کبریت روشن با تنفس از بینی
- بالا نگهداشتن ساق پا به مدت ۳۰ ثانیه
- شمردن ضربان نبض
- هیدراته ماندن و غیره اشاره کرد.
برای سالم نگه داشتن ریه‌ها، روش های ساده ایی وجود دارد که با رعایت و انجام آنها می توان به سلامتی ریه‌ها کمک کرد.
این راه و روش ها عبارتند از:
- سیگار نکشیدن
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض آلاینده های داخل ساختمان
- داشتن برنامه سلامتی منظم
- واکسینه شدن و ورزش.