نقرس چیست؟
نقرس نوعی شایع و پیچیده از آرتروز می باشد که ممکن است هرکسی را درگیر کند. این بیماری با حملات ناگهانی، درد شدید، التهاب، قرمزی و حساسیت به لمس در یک یا چند مفصل و اغلب در انگشت شست پا احساس می شود.
حملات نقرس اکثراً ناگهانی در نیمه شب اتفاق می افتد، و اغلب اوقات بیمار را با این احساس بیدار میکند که انگشت شست پا در حال سوختن است. مفصل آسیب دیده گرم، ملتهب و حساس است که حتی وزن ملافه روی آن نیز غیر قابل تحمل می باشد.
علائم بیماری چیست؟
علائم نقرس عبارتند از:
- درد شدید مفصل: نقرس معمولاً انگشت شست پا را تحت تأثیر قرار می دهد، اما ممکن است هر مفصل دیگری را نیز درگیر کند. مفاصل دیگری که غالباً در معرض خطر هستند شامل مچ پا، زانو، آرنج، مچ و انگشتان است.
- ناراحتی طولانی بعد از فروکش کردن دردهای شدید: احتمال دارد برخی از ناراحتی های مفصلی چندین روز تا چند هفته ادامه دار باشد. حمله های بعدی معمولا طولانی تر بوده و مفاصل بیشتری را تحت تأثیر قرار می دهند.
- التهاب و قرمزی: مفصل یا مفاصل آسیب دیده متورم، ملتهب، قرمز و دارای حرارت هستند.
- دامنه حرکتی محدود: با پیشرفت نقرس، ممکن است نتوان مفاصل را به طور عادی حرکت داد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر نقرس درمان نشود می تواند منجر به تشدید درد و آسیب مفصلی شود. اگر فرد درد ناگهانی و شدیدی در مفصل دارد،تب دارد و مفصلی گرم و ملتهب است، بلافاصله باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشد، که می تواند نشانه عفونت باشد.
علت بوجود آمدن نقرس چیست؟
نقرس زمانی رخ می دهد که بلورهای اورات در مفصل جمع شده و باعث التهاب و درد شدید می شود. هنگامی که مقادیر زیادی اسید اوریک در خون باشد، بلورهای ادرار می توانند تشکیل شوند. بدن هنگام تجزیه پورین، اسید اوریک تولید می کند موادی که به طور طبیعی در بدن یافت می شوند.
پورین همچنین در غذاهای خاصی از جمله گوشت قرمز و جگر سیاه یافت می شود. غذاهای دریایی غنی از پورین شامل ساردین، صدف، گوش ماهی، قزل آلا و ماهی تن است. نوشیدنی های الکلی، به ویژه آبجو، و نوشیدنی های شیرین شده با شکر میوه (فروکتوز) سطح بالاتری از اسید اوریک را تقویت می کنند.
در حالت عادی، اسید اوریک در خون حل می شود و از کلیه ها به ادرار منتقل می گردد. اما گاهی اوقات ممکن است بدن بیش از حد اسید اوریک تولید کند یا کلیه ها اسید اوریک کمتری دفع کنند. وقتی این اتفاق می افتد، اسید اوریک انباشته می شود و در یک مفصل یا بافت اطراف آن کریستال های تیز و سوزن مانندی ایجاد کند که باعث درد، التهاب و تورم می شود.
عوامل خطر ابتلا به نقرس چیست؟
اگر مقادیر زیادی اسید اوریک در بدن وجود داشته باشد،احتمال ابتلا بالا خواهد رفت.
عواملی که باعث افزایش سطح اسید اوریک در بدن می شود عبارتند از:
- رژیم غذایی: داشتن یک رژیم غذایی غنی از گوشت قرمز و صدف و نوشیدنی هایی که با قند میوه (فروکتوز) شیرین شده اند، سطح اسید اوریک خون را بالا برده و بطور قطع خطر ابتلا به نقرس را افزایش می دهد. مصرف الکل، نیز خطر نقرس را نیز افزایش می دهد.
- وزن: با وجود اضافه وزن، بدن اسید اوریک بیشتری تولید می کند و کلیه ها دشوارتر اسید اوریک را از بین میبرند.
- شرایط پزشکی بعضی بیماری ها و شرایط خاص احتمال ابتلا به نقرس را افزایش می دهد. این موارد شامل فشار خون بالا و بیماری های مزمن مانند دیابت، چاقی، سندرم متابولیک و بیماری های قلبی و کلیوی است.
- سابقه خانوادگی : اگر فردی از اعضای خانواده نقرس داشته باشد، احتمال اینکه سایر اعضا نیز مبتلا شوند زیاد است و ممکن است این بیماری بصورت ارثی در خانواده باشد.
- سن و جنسیت: مردان نسبت به زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به نقرس هستند، به این دلیل که زنان دارای سطح اسید اوریک کمتری هستند. با این حال، بعد از یائسگی، سطح اسید اوریک زنان به مردان نزدیک می شود. همچنین احتمال ابتلای مردان به نقرس زودتر و بیشتر است، معمولاً این اتفاق در سنین 30 تا 50 سالگی رخ میدهد در حالی که زنان پس از یائسگی علائم و نشانه هایی پیدا می کنند.
عوارض مبتلا شدن به نقرس چیست؟
مبتلایان به نقرس می توانند شرایط حادتری از جمله موارد زیر را داشته باشند:
نقرس پیشرفته: اگر در مراحل اولیه درمان نشود ممکن است باعث ایجاد رسوب کریستال های اورات زیر پوست در گره هایی به نام توفی شود. توفی در مناطق مختلفی از بدن مانند انگشتان دست، پا، آرنج یا تاندون آشیل در پشت مچ پا ایجاد شود که دردناک نیست، اما ممکن است در حملات نقرس متورم و حساس شود.
سنگ کلیه: بلورهای ادرار ممکن است در مجاری ادراری افراد مبتلا به نقرس تجمع کرده و در نهایت باعث سنگ کلیه شود. برخی داروها می توانند به کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه کمک کنند.
تشخیص بیماری چگونه است؟
پزشکان معمولاً نقرس را بر اساس علائم و ظاهر مفصل آسیب دیده تشخیص می دهند.
آزمایشاتی که برای کمک به تشخیص تجویز می شود شامل موارد زیر می باشد:
- آزمایش مایع مفصلی.
- آزمایش خون.
- تصویربرداری با اشعه ایکس.
- سونوگرافی.
- توموگرافی کامپیوتری با انرژی دوگانه (DECT).
شیوه زندگی و درمان های خانگی برای بیماری نقرس:
داروها اغلب موثرترین راه برای درمان حملات و جلوگیری از عود مجدد علائم هستند. با این حال، انتخاب سبک زندگی سالم نیز مهم است و می تواند تاثیر زیادی در کنترل نقرس داشته باشد:
انتخاب نوشیدنی های سالم
خودداری از خوردن غذاهای سرشار از پورین
ورزش مناسب و داشتن تناسب اندام
اگر علائمی شبیه نقرس مشاهده شد،به پزشک مراجعه کنید. پس از معاینه اولیه، پزشک ممکن است فرد را به متخصص تشخیص و درمان آرتروز و سایر بیماری های التهابی مفصل مانند متخصص روماتولوژی ارجاع دهد.
منبع عکس عوارض نقرس : creakyjoints