بیماری بهجت که سندرم بهجت نیز نامیده میشود، یک اختلال نادر است که باعث التهاب رگهای خونی در سراسر بدن میشود. این بیماری میتواند منجر به علائم و نشانههای متعددی شود که در ابتدا بی ربط به نظر میرسند. علائم میتواند شامل زخمهای دهان، التهاب چشم، بثورات پوستی و ضایعات و زخمهای تناسلی باشند.
بیماری بهجت چیست؟
بیماری بهجت یک بیماری نادر است که باعث التهاب رگهای خونی در بدن میشود. این بیماری میتواند همراه با علائم و نشانههای بیشماری بروز کند که در ابتدا غیرمرتبط به نظر می رسند. نشانههای این بیماری میتواند شامل زخمهای دهان، التهاب چشم، بثورات و ضایعات پوستی و زخمهای دستگاه تناسلی باشد.
علائم بهجت
علائم بیماری بهجت از فردی به فرد دیگر متفاوت است، که میتواند به مرور زمان بوجود آید یا خودبهخود از بین برود یا شدت آن کمتر شود. علائم و نشانهها بستگی به اینکه کدام قسمت از بدن تحت تاثیر قرار گرفته، متفاوت میباشد. علائم و نشانهها ممکن است یک تا سه هفته طول بکشد و به مرور زمان نیز برطرف شوند.
اندامها و عضوهایی از بدن که معمولا تحت تاثیر بهجت قرار میگیرند عبارتند از:
دهان
زخمهای دردناک دهانی هستند که از شایعترین نشانه بیماری بهجت است. این زخمها به صورت ضایعات برجسته و گرد در دهان ایجاد میشوند و به سرعت به زخمهای دردناک تبدیل میشوند. زخمها معمولا طی یک تا سه هفته بهبود مییابند، هرچند که مجدد عود میکنند.
پوست
برخی از افراد در بدن خود دچار زخمهای آکنه مانندی میشوند. برخی دیگر روی پوست خود به ویژه در قسمت پایین ساق پا، دارای گرههای قرمز برجسته و حساس هستند.
دستگاه تناسلی
زخمهای ملتهب قرمز و باز میتوانند در کیسه بیضه ایجاد شوند که این زخمها معمولا دردناک هستند.
چشمها
التهاب در چشم باعث قرمزی، درد و تاری دید، در هر دو چشم میشود.
مفاصل
تورم و درد مفصل اغلب در زانوها در افراد مبتلا به بیماری تاثیر میگذارد. مچ پا، آرنج یا مچ دست نیز غالبا درگیر میشود.
رگهای خونی
در نتیجه لختهشدن خون، التهاب در سیاهرگها و رگها میتواند باعث قرمزی، درد و تورم در بازوها یا پاها شود.
التهاب و تورم در رگها و شریانهای بزرگ میتواند منجر به عوارضی مانند بیماری آنوریسم و باریک شدن یا انسداد رگ شود.
دستگاه گوارش
علائم و نشانههای سندروم بهجت میتواند بر سیستم گوارش تاثیر بگذارد، از جمله درد شکم، اسهال و خونریزی دستگاه گوارش.
مغز
التهاب در مغز و سیستم عصبی میتواند باعث عوارضی همچون سردرد، تب، گیجی، عدم تعادل یا سکته مغزی شود.
علت بیماری بهجت
سندروم بهجت به عنوان یک اختلال خودایمنی در بدن شناخته شده است. به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به برخی از سلولهای سالم خود حمله میکند و احتمالا عوامل ژنتیکی و محیطی در ابتلا به این بیماری نقش دارند. مشخص شده است که چندین ژن در بدن فرد با این بیماری در ارتباط هستند. برخی از محققان معتقدند که ویروس یا باکتری میتواند باعث بروز بهجت در اشخاصی شود که ژن خاصی در بدن خود دارند که آنها را نسبت به سندرم بهجت حساس میکند. این بیماری میتواند شریانها و وریدها را در هر اندازهای (رگهای باریک و رگهای بزرگ) درگیر کند و به آنها در سراسر بدن آسیب برساند.
عوامل خطر بیماری بهجت
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سندروم بهجت را افزایش دهند عبارتند از:
سن
بیماری بهجت معمولا بین مردان و زنان 20 تا 30 ساله اتفاق میافتد، ولی ممکن است کودکان و بزرگسالان نیز به این بیماری مبتلا شوند.
محل زندگی
مردم کشورهای خاورمیانه و آسیای شرقی، از جمله ترکیه، ایران، ژاپن و چین، بیشتر احتمال دارد که درگیر بیماری بهجت شوند.
جنسیت
بیماری بهجت در مردان و زنان رخ میدهد ولی تحقیقات نشان داده است این بیماری معمولا در مردان بیشتر اتفاق می افتد.
ژن
داشتن ژنهای خاص با خطر بیشتری برای ابتلا به بهجت در ارتباط است.
عوارض بیماری بهجت
عوارض بیماری بهجت به علائم و نشانههای فرد بستگی دارد. به عنوان مثال، بیماری یووئیت (تورم لایه میانی چشم) درمان نشده میتواند منجر به کاهش بینایی یا کوری شود. افرادی که علائم و نشانه های چشمی بهجت دارند باید مرتبا به چشم پزشک مراجعه کنند، زیرا درمان به موقع میتواند از بروز این عارضه جلوگیری کند.
تشخیص بیماری بهجت
در ابتدا تشخیص بیماری بهجت سخت است و هیچ آزمایشی نمیتواند تشخیص دهد که فرد به بیماری بهجت مبتلا هست یا خیر. بنابراین پزشک در درجه اول به علائم و نشانهها توجه خواهد کرد. از آنجا که تقریبا همه افراد، مبتلا به زخمهای دهان میشوند، زخمهای دهانی که در طی 12 ماه حداقل سه دفعه عود کردهاند، به طورکلی برای تشخیص بیماری بهجت ضروری هستند. علاوهبراین، تشخیص بهجت حداقل به چند علامت دیگر نیاز دارد، مانند: زخمهای تناسلی مکرر، التهاب چشم و زخمهای پوستی.
پزشکانی که برای تشخیص بیماری بهجت میتوان مراجعه کرد
فرد احتمالا با مراجعه به پزشک درمان اولیه خود را شروع خواهد کرد.
پزشک بعد از معاینات اولیه و بررسی نشانهها ممکن است فرد را به پزشکی که آرتروز و سایر بیماریهای روماتیسمی را درمان میکند مانند متخصص روماتولوژیست ارجاع دهد.
بسته به علائم و نشانههای فرد، ممکن است لازم باشد برای مشکلات چشم به چشم پزشک، متخصص زنان یا اورولوژی برای زخمهای دستگاه تناسلی، متخصص پوست برای مشکلات پوستی، متخصص گوارش جهت مشکلات گوارشی یا متخصص مغز و اعصاب برای علائم مربوط به مغز و سیستم عصبی مرکزی مراجعه کند.